Cele dydaktyczno-wychowawcze – kwiecień:
- wprowadzenie pojęć: radość, kultura;
- poznawanie, rozumienie i przestrzeganie zasad i norm społecznych obowiązujących w grupie – stosowanie zwrotów grzecznościowych, rozwiązywanie konfliktów, właściwe zachowanie się w trudnych sytuacjach, kulturalne mówienie o swoich potrzebach, spokojne oczekiwanie na swoją kolej, podejmowanie trudnych decyzji służących dobru, przeciwstawianie się złu;
- nawiązywanie właściwych relacji rówieśniczych w zabawie i sytuacjach codziennych – przezwyciężanie nieśmiałości, rozwijanie asertywności;
- poznanie wspierającej roli słów i rozmowy;
- kształtowanie orientacji w schemacie ciała w odniesieniu do siebie i innych osób;
- posługiwanie się pojęciami określającymi kierunki i relacje w przestrzeni, kierunki wyznaczane od osi ciała- prawa, lewa, w prawo w lewo, nad, pod przed, za, między, obok, w;
- kształtowanie umiejętności liczenia, poznanie liczb 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9; operowanie liczebnikami porządkowymi;
- kształtowanie umiejętności ustawiania według wielkości, wysokości;
- kształtowanie umiejętności poruszania się w przestrzeni podczas zabawa ruchowych, tańca itp.;
- rozwijanie słownika dziecka w zabawach słowotwórczych;
- rozwijanie umiejętności budowania zdań poprawnych gramatycznie;
- rozwijanie percepcji wzrokowej poprzez porównywanie, różnicowanie i zapamiętywanie liter i wyrazów (czytanie globalne);
- rozwijanie percepcji słuchowej poprzez zabawy z wykorzystaniem zagadek słuchowych (rozpoznawanie i różnicowanie dźwięków, wysłuchiwanie słowa w słowie), odpowiadanie na pytania dotyczące wysłuchanych tekstów literackich, dokonywanie analizy i syntezy zdania i wyrazu (analiza i synteza głoskowa i sylabowa), różnicowanie głosek o, a, m, l, i, t, d, e, u, k, y, z, b, n, s, r, g, p, w, c, j, f, wyróżnianie wskazanej głoski w zależności od miejsca w wyrazie;
- zachęcanie do słuchania i stosowania słów, zwrotów, piosenek w j. angielskim;
- rozwijanie pamięci słuchowej poprzez naukę piosenek tekstów powitanek i krótkich rymowanek;
- rozwijanie koordynacji ruchowo-słuchowo-wzrokowej podczas zabaw metodą Dobrego Startu;
- kształcenie sprawności manualnej i kreatywności oraz inwencji twórczej dzieci podczas zabaw plastycznych, konstrukcyjno-plastycznych z wykorzystaniem różnorodnych materiałów;
- kształtowanie myślenia logicznego w zabawach wymagających kodowania i dekodowania informacji.
Piosenki
,,Mali wynalazcy”
sł. Marcin Przewoźniak, muz. Krzysztof Mroziński
Czy dorośli już nam wszystko
wymyślili?
Wynaleźli, opisali
i odkryli?
Leki, drony i smartfony,
i żarówki…
Poczekajcie! Nadciągają
mądre główki!
Bo my… Bo my…
Bo my… Bo my…
Ref.: Wymyślimy coś takiego,
coś dobrego i fajnego.
Coś takiego, że dorośli będą,
będą nam zazdrościć!
Wymyślimy galaretkę,
która leczy.
I maszynę, która sprząta
nasze rzeczy.
I rajstopy, co się same
zakładają,
oraz lody, które nas
nie przeziębiają!
A tak! A tak!
A tak! A tak!
Ref.: Wymyślimy coś takiego…
Będą żelki na zły humor
i lenistwo.
I parasol, który chroni
środowisko.
Dorośniemy, odkryjemy
– zobaczycie.
Urządzimy naszą Ziemię
wyśmienicie.
Hurra! Hurra!
Hurra!
Ref.: Wymyślimy coś takiego…
,,Grzeczne słówka”
sł. Agnieszka Galica, muz. Danuta i Karol Jagiełłowie
Już od taty i od mamy,
te trzy słowa dobrze znamy,
które bardzo ważne są dla wszystkich z nas.
Te magiczne słowa trzy,
pewnie znasz je także ty,
używajcie ich na co dzień, proszę was.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję,
to zwykle w życiu skutkuje,
niech dobre więc wychowanie,
na zawsze z tobą zostanie. (bis)
Ludzie dobrze wychowani,
tak mówiła nasza pani,
i to prawda, sprawdziliśmy,
wierzcie mi, te trzy słowa dobrze znają
i ich ciągle używają,
więc nie zapominaj o nich także ty.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję…
Przestaliśmy już być mali,
więc będziemy nauczali,
jak używać tych magicznych, pięknych słów.
Aby świat był dużo lepszy,
ludzie stali się grzeczniejsi,
by obyczaj ten zagościł u nas znów.
Ref.: Przepraszam, proszę, dziękuję…
Kącik Dobrego Startu
„Grotołazi”
sł. i muz. Maria Zofia Tomaszewska
Grotołazi po jaskiniach
chodzą z przyjemnością. //
Lubią być pod ziemią,
mimo że czasami mokną. //
W uszach brzmi niezwykła cisza,
ciemno, niewyraźnie. //
Widok śpiących nietoperzy
wzbudza wyobraźnię. //
„Pętelki”
sł. i muz. Maria Zofia Tomaszewska
Emilka ma kurtkę, kupiła ją mama. //
Dziewczynka nie lubi swej nowej kurteczki. //
By zapiąć ją, musi zakładać pętelki, //
bo kurtka ma małe, drewniane kołeczki. //
Emilka codziennie się trudzi ogromnie, //
by równo założyć tych kilka pętelek, //
bo jeśli nie zapnie kołeczków dokładnie, //
to wiatr ją przewieje i złapie kaszelek. //
Wiersze
,,Robotek”
Joanna Papuzińska
Blacha, gwoździe, drut, śrubokręt i młotek.
Co to będzie?
Mały robot, Robotek.
Dla kogo?
No, nie dla mnie,
Ja go dam naszej mamie.
Robotek co dzień o świcie
Nastawi dla wszystkich wodę na mycie,
Do sklepu zbiegnie na dół
I zakupy zrobi do obiadu.
Pozdejmuje kożuchy z mleka,
Szczypiorek drobno posieka,
Wyprasuje fartuszki,
Guzik przyszyje do bluzki.
Ugotuje, pozmywa, sprzątnie, zrobi pranie,
A mama będzie leżeć na tapczanie
I książki czytać.
Albo nas pytać:
„A może byśmy poszli do kina, kochani?”
„Kwoka”
Jan Brzechwa
Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
– Grunt – to dobre wychowanie!
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
– Widział kto takiego osła?!
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka, gniewna i surowa,
Zawołała: – A to krowa!
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
– Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka, wściekła,
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: – Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno… Wszyscy się wynoście!
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?
